In de landbouwwereld horen we vaak over precisielandbouw, landbouw 4.0, slimme landbouw en digitale landbouw, en velen denken dat het gewoon verschillende synoniemen zijn om hetzelfde aan te duiden, maar in werkelijkheid hebben ze zeer specifieke betekenissen; En u, weet u de verschillen tussen deze vier termen? Laten we dat samen uitzoeken aan de hand van enkele definities...
Onder precisielandbouw verstaan wij een beheersstrategie die geïntegreerd is in het functioneren van een landbouwbedrijf en die, met behulp van moderne instrumenten, gericht is op het uitvoeren van agronomische ingrepen die rekening houden met de werkelijke teeltbehoeften en de biochemische en fysieke kenmerken van de bodem van het perceel. Dit wordt bereikt dankzij de integratie van verschillende wetenschappen (agronomie, geologie en chemie) en technologieën (Farm Management Information Systems, ISOBUS, geassisteerde of automatische rijsystemen, automatische sectiecontrole, GNSS) en vereist, in tegenstelling tot wat velen denken, geen verbinding op afstand van machines en/of systemen met de cloud.
Landbouw 4.0 heeft als belangrijkste eis de interconnectie tussen machines en/of systemen met clouddiensten en hun integratie in termen van informatiestroom. Landbouw 4.0 heeft geen betrekking op strategieën maar op technologieën voor connectiviteit en informatieoverdracht.
De term slimme landbouw duidt op een strategie die in staat is grote hoeveelheden informatie te gebruiken om, zelfs in realtime, elke handeling op de boerderij of op het veld aan te passen en te optimaliseren.
Onder digitale landbouw verstaan wij daarentegen het gebruik van informatie in digitaal formaat, verkregen uit machines en/of systemen die dergelijke gegevens kunnen genereren, verwerken en gebruiken.
De verschillende nuances van de term Landbouw gaan hand in hand met de verschillende declinaties van het tractorrijden en van de twee belangrijkste kaarten op landbouwgebied, de voorschriftenkaart en de toepassingskaart. Ook hier bestaat in de sector enige verwarring; laten we proberen duidelijkheid te scheppen...
Als een trekker is uitgerust met begeleid manueel rijden, betekent dit dat hij is uitgerust met een systeem dat, met behulp van GNSS*-positie-informatie, de bestuurder aanwijzingen geeft over de richtingscorrecties die hij moet uitvoeren om een reeks vooraf ingestelde rijpaden correct te volgen.
De trekker met automatische besturing is een evolutie van de trekker met begeleide handmatige besturing, aangezien dankzij op de machine geïnstalleerde actuatiesystemen automatisch acties worden uitgevoerd op de besturing van de trekker, zonder tussenkomst van de bestuurder. Dit type landbouwmachine vereist echter de aanwezigheid van een bestuurder in de cabine, die vooral verantwoordelijk is voor het nemen van veiligheidsbeslissingen (het is een van de sleuteltechnologieën voor precisielandbouw).
De volgende evolutionaire stap is de zelfrijdende trekker, een trekker die volledig autonoom kan rijden, zelfs zonder toezicht aan boord. De technologie achter dit type trekker omvat, naast uiterst nauwkeurige GNSS, het gebruik van waarnemingssystemen voor het detecteren van obstakels en de gehele omgeving.
Op elk van de drie voorgaande typen trekkers kan het volgende worden toegepast: